U Indian Wounaan
Łezka w oku zakręciła, kiedy zobaczyłam czekających na mój przyjazd znajomych Indian Wounaan w Puerto Lara. Wyściskałam się a przemowom powitaniom nie było końca.
Kaprysy w raju
Drugi dzień i też niestety nie udało się dotrzeć do zatopionego statku. Wiatr był jeszcze silniejszy.
Bezludna wyspa
Moja bezludna wyspa nie jest już bezludna. Kilka lat temu zrealizowałam jedno ze swoich marzeń - spędziłam samotnie noc na maleńkiej rajskiej kokosowej wyspie w archipelagu San Blas. Wprawdzie nie wyglądała ta noc jak ta z moich marzeń, ale to druga sprawa.
Zimna woda na Isla Grande
Wczesnym rankiem zrobiłam obchód najbliższej okolicy w poszukiwaniu ciekawych roślin.
Ponownie w Portobelo
Walizki nadal krążą po świecie linią Turkish a ja pomykam w jednych spodniach.
Tu ma przerwę autostrada Panamericana
Do Yavizy, końca panamericany niedaleko a dzień jeszcze wczesny, zdążę potem dojechać do stolicy spokojnie.
Odcięci od cywilizacji
Sama chciałam tu przyjechać, jednak całość odbioru sprawiła, że pobyt skróciłam.
Wśród Indian Wounaan
Wyobrażacie sobie życie bez internetu, komórki, lodówki, klimatyzacji, ba, prostego wentylatora, przy 35 stopniowym upale???
Wezbraną rzeką
Aby dostać się do Mach Pobor, jednej z czterech leżących nad rzeką Mebrillo wioski, musiałam z Puerto Lara wyjechać o świcie a i tak były obawy, że nie uda mi się tam dotrzeć w jeden dzień.
Sok z drzewa jagua
Upał szybko sprowadził mnie do cienia chaty. A tam kobiety zajmowały się przygotowaniem materiałów do swojego rękodzieła.