O Świątyni Tygrysów w Kanchanaburi słyszałam wiele dobrego i wiele złego. Chciałam na własne oczy zobaczyć i wyciągnąć wnioski. Podobno, to jedyne miejsce na ziemi, gdzie można stanąć oko w oko z tygrysem, zrobić sobie z nim zdjęcie, pogłaskać.
Niedaleko stolicy Tajlandii, w Damnoen Saduak jest pływający targ. Impreza zaczyna się koło godziny ósmej, kiedy przyjeżdżają pierwsi turyści. Na licznych kanałach kwitnie handel, głównie ze spragnionymi egzotyki przybyszami.
Miasto, z którego tysiące turystów zwiedzają pobliskie świątynie Angkor bardzo mi się podobało. To nic, że trochę przypomina nasze nadmorskie tłoczne miejscowości, gdzie pełno turystów i straganów z pamiątkami.
Dość wygrzewania się w tropikach! Czas na poznawanie dalekiej północy. Upolowałam kilka miesięcy temu bilety z Londynu do Reykjavíku w dobrej cenie i teraz wyruszyłam na podbój lodowej wyspy.
Angkor, to nie tylko jedna świątynia. Po zobaczeniu kilku, miałam jednak przesyt, mimo, że każda z nich piękna i unikatowa. Zresztą upał robił swoje, musiałam zwolnić.
Odpoczywając w Siem Reap odwiedziłam małą fabryczkę jedwabiu, gdzie poznałam cały proces wytwarzania tego ekskluzywnego materiału. Skosztowałam też mięsistych larw jedwabnika wprost z gorącego oleju.
Z Siem Rap dotarłam wreszcie do Angkor Wat. Ten kompleks ponad 400 świątyń z XII,XIII i XIV wieku jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Rocznie odwiedza go ponad 2 miliony turystów.
Nie lubię tłumów i o świcie nie pognałam jak wszyscy do głównej świątyni, tylko zaszyłam się w spokojniejszej Ta Prohm. Tu towarzyszami były ptaki, motyle i kobiety, które sprzątały alejki. Byłam ja i ogromne drzewa wrośnięte w kamienne budowle. Dopiero po godzinie pojawili się pierwsi zwiedzający.
Do Phnom Penh trafiłam po długiej podróży łodzią z Wietnamu. Granicę między tymi państwami przekraczałam na wodzie. Bez kolejek, długiego czekania, pierwsza moja rzeczna granica. Potem tylko kilka godzin szybką łodzią, która miała być z klimą a jak się okazało, nie była. Podobnie, jak większość wietnamskich obietnic..
Do wesołego rubasznego Buddy dotarłam na początku podróży deltą Mekongu. Vinh Trang Pagoda niedaleko My Tho, to ciekawe miejsce. Trzy posągi Buddy, pagoda, majestatyczne bramy wejściowe i przepiękne otoczenie w postaci kolorowego ogrodu z drzewkami bonsai.
