W Syhocie Marmarowskim pospacerowałam deptakiem, wypiłam kawę mrożoną, odwiedziłam pocztę i pojechałam na granicę. Tam ciśnienie mi się podniosło, kiedy po wyjściu z Rumunii dziurawym mostem chciałam już po stronie ukraińskiej wejść do malutkiego sklepu wolnocłowego a pogranicznik, że nie.
Săpânţa jest bardzo popularnym miejscem turystycznym i znalezienie taniego noclegu nie jest łatwe. Po nocy przy cmentarzu przeniosłam się w pobliże monasteru Săpânţa-Peri.
Wkoło cmentarza w Săpânţa-Peri rozstawione są liczne kramy z pamiątkami.
No jak zwykle, ledwo zdążyłam na pociąg :-) u mnie nigdy nie ma powoli, zawsze jest szybko. W wagonie wszystkie prycze zajęte, mam przy przejściu na górze, ale sąsiad chętnie się zamienia na miejscówkę na dole.
Sprawdzam połączenie z Przemyśla do Lwowa pociągiem IC (na wyświetlaczu podane, że jedzie do Kijowa). Tłum ludzi na 4 peronie, wkoło kratki, tablice informujące o kontroli celnej. Dojście przez peron 3, zagmatwane. Stoimy ścuśnięci jak sardynki w puszce. Ze dwieście człowieków.
Z pięciogodzinnym opóźnieniem doleciałam do Istambułu na lotnisko SAW, czyli to w części azjatyckiej miasta, z długim dojazdem. Musiałam zmienić na drugie lotnisko, IST leżące w części europejskiej. Normalnie przejazd zajmuje do dwóch godzin, mi zajął trzy :-)
Na Maltę poleciałam wczesną jesienią, licząc, że nie będzie tam już tłumu turystów. Srodze się zawiodłam, ale i tak uroki wyspy wynagrodziły mi te trudności.
Na maleńką wyspę, słynną wśród turystów, poleciałam wczesną wiosną, przed sezonem. Było cicho, spokojnie, pusto i ... zimno. Santorini będzie mi się kojarzyła z biało- niebieskimi domkami i przenikliwym zimnem.
Arktyka, Svalbard, Pyramiden. Kilka godzin statkiem i już jestem w dawnej rosyjskiej osadzie górniczej na Arktyce- Pyramiden. Nazwa pochodzi od podobnego do piramidy wierzchołka pobliskiej góry.
Kiedy byłam dzieckiem, często zastanawiałam się, czy Święty Mikołaj istnieje. Gdy tylko udało mi się wdrapać na jego kolana, zawsze z nadzieją dotykałam puszystej brody.
