Miasteczko bez dojazdu
Szukając nowych miejsc do odwiedzenia znalazłam Bahia Solano, malutkie miasteczko na wybrzeżu Pacyfiku.
Kolorowa Comuna 13
Wreszcie dotarłam do ogrodu botanicznego.
Escobar i grubasy z Medellin
Po krótkim locie znalazłam się w Medellin, do niedawna uznawanym przez Interpol za jedno z najniebezpieczniejszych miast świata.
W wytwórni błękitnego likieru
Wyspa Curacao sławna jest nie tylko dzięki niesamowicie niebieskiej wodzie wkoło, ale głównie za sprawą likieru.
Kolorowo w Willemstad
Rano wybraliśmy się na zwiedzanie dzielnicy kolorowych domków w Willemstad. Słodkie pastelowe w stylu holenderskim przypominają Amsterdam.
Błękitna woda i flamingi
Enrique zadbał, abym się nie nudziła podczas pobytu na Curacao.
Na równikowej wyspie
Do późna w nocy Enrique pokazywał mi Curacao. Knajpki, centrum rozrywkowe na plaży, sklepy.
Curacao nie jest niebieskie
Domki na starówce są jak w Amsterdamie, bo Curacao, to dawna kolonia Holandii.
Canaima i tepui- zaginiony świat
Można tu dotrzeć tylko drogą powietrzną, po około godzinnym locie z Puerto Ordaz. Lecąc, widać w oddali skryte w chmurach, dumne tepui- góry stołowe o pionowo ściętych zboczach. Widok bezkresnej Wyżyny Gujańskiej porośniętej dżunglą z gdzieniegdzie wyrastającymi potężnymi tepui, zapiera dech w piersiach.
Tajemniczy ludzie Warao
W czasie kilkudniowego pobytu nad Orinoco odwiedziliśmy kilka wiosek leżących nad brzegami. Mieszkali tam Indianie Warao- czyli ludzie rzeki. W Delcie Orinoko żyje ich około 20 tys.- to druga pod względem liczebności rdzenna grupa etniczna Wenezueli.